A libi ini Paramaribo

Even geleden alweer sinds het vorige reisverslag. De tijd gaat zo hard hier en ik ben gewend aan het leven dat ik hier leid. Vorige week kreeg ik ineens veel meer verantwoordelijkheid op stage. Ik heb muziektheorielessen gegeven aan de derde klas en dit was echt geweldig om te doen. Het is heel goed om even na te denken over hoe ik de stof, die voor mij zo vanzelfsprekend is, op een manier ga uitleggen zodat het voor kinderen van een jaar of 8 te begrijpen is en dat het ook nog blijft hangen. En het is gelukt, de leerlingen hingen aan mijn lippen, zo geweldig! Door de les heel interactief te maken waren de leerlingen actief bezig met de stof en herinnerden zij dit zich een week later nog glashelder. Echt zo fijn, dat is toch wat je wilt bereiken als docent. Verder was mijn stagebegeleider meerdere dagen afwezig en moest ik invallen in zijn lessen/repetities. Best een uitdaging als je 3 kwartier voorafgaand aan een hele ochtend repeteren hoort dat je het ineens helemaal zelf moet doen, maar ik heb er ontzettend veel van geleerd. Super ook hoe gek de leerlingen op me zijn en wat we samen bereiken. Deze dagen waren ontzettend inspannend maar ik had ze voor geen goud willen missen.
Woensdagavond hebben we lekker gegeten bij t' Vat, heerlijk om er even uit te zijn. Ook hebben we vorige week 5 (!) nieuwe huisgenoten gekregen en zitten we dus nu met 17 meiden op de Mozartstraat. Gezellige boel, maar wel echt een kippenhok. Ik tussen alleen maar meiden...ach ja, het is heel gezellig maar niet wat ik gewend ben :)
Afgelopen vrijdag was er een groot huisfeest voor de stagiaires in Paramaribo. Het was ontzettend druk en gezellig, er werd beerpong gespeeld, flink gedronken en uiteindelijk ook heel veel gedanst. Rond twee uur met de taxi richting club Touche waar we met z'n allen tot 5 uur uit ons dak zijn gegaan. Ik had pijn aan mijn voeten van het dansen maar het was het drie dubbel en dwars waard. 6 uur lag ik in bed en 10 uur was ik op een magische wijze klaarwakker. Dus ben ik met 2 huisgenoten naar Fort Zeelandia (fort waar Surinamers gevangen werden gehouden/gedood door de Nederlanders toen zij het land bezetten), de Cultuurtuin en Paramaribo Zoo geweest. Lekker cultureel dagje met m'n brakke hoofd :)
Paramaribo Zoo was echt geweldig. Van paarden tot baby luipaardjes tot slangen tot papegaaien, er waren zoveel verschillende dieren te zien! Echt prachtig. Er liepen heel veel Surinaamse gezinnetjes rond, volgens mij is de Zoo hier echt een dagje uit, leuk om te zien!
Zaterdagavond hadden we met het personeel van de koorschool een bbq, erg leuk om alle (toch best strenge) docenten eens in een informele omgeving te zien. Was erg gezellig en lekker en daarna zijn we met wat meiden uit het huis naar een jazz avond in Torarica geweest. Wat een hotel is dat zeg. Ik hoop dat ik ooit zo rijk wordt dat ik 1 nachtje in zo'n hotel kan slapen, het was zo mooi! Ik weet dat dat veel te onrealistisch is met een docentensalaris, maar dromen kan geen kwaad :)
En toen begon alweer mijn een na laatste week op stage. Deze week moesten we toewerken naar het optreden op zondagochtend 15 februari. Het was hard werken met z'n allen, maar de leerlingen hebben goed gewerkt en ik heb weer veel van hen geleerd. Ik merk echt dat ik een stuk behendiger ben geworden in het muzikaal leiderschap, ik kan binnen no time een stuk voorbereiden om aan te leren, mijn dirigeerskills worden steeds beter en ik bereik uiteindelijk de klank die ik wil horen met de leerlingen. Echt een prachtige ontwikkeling om te zien!
Maandagavond zijn we even als break naar een karaoke bar geweest. Was wel even fijn, biertje drinken en lekker gek doen. Maar, natuurlijk weer vroeg naar huis aangezien elke ochtend om 06.10 de wekker gaat.
Wat nog heel leuk was, is dat ik van mijn vijfde klas een superlief Valentijnscadeautje heb gekregen. Een neproos met een beertje en een hartje met I love you erop. Ik smolt echt toen ze daarmee aan kwamen zetten en heb ze allemaal een dikke knuffel gegeven!
Vrijdagavond waren we via via aan kaartjes gekomen om voor 20 SRD mee te gaan op een partybus en vanaf daar gratis club Touche in te komen. Dus ja hoor, daar gingen we weer op de partybus. Eigen drank mee, bovenop de bus dansen op knetterharde muziek en gaan met die banaan! Was weer supergezellig. Het is een enorm toeristisch verschijnsel, alleen stagiaires doen dit soort dingen maar voor mij heeft het ook iets magisch. Je staat heerlijk te dansen met allemaal leuke mensen terwijl je door de prachtige donkere straten van Paramaribo rijdt, de stad waarvan ik zoveel ben gaan houden. De bus stopte tegen 2en bij Club Touche waar we heerlijk hebben gedanst met z'n allen. Rond half 5 waren we weer thuis en hebben we nog gezellig zitten nakletsen. Op een gegeven moment lag iedereen in bed en was ik als enige nog wakker. Ik had het enorm heet dus ben ik in het zwembad gesprongen en heb ik daar nog heerlijk 3 kwartier muziek liggen luisteren. Toen was ik moe en wilde ik naar bed gaan, maar mijn lichaam dacht daar anders over. Mijn slaap was in geen velden of wegen te bekennen en ik heb tot half 8 liggen draaien om vervolgens zonder een minuut geslapen te hebben mijn bed uit te gaan en te beginnen aan de zaterdag. Lekker rustig aan gedaan, aan school gewerkt, boodschapjes gedaan en 's avonds om half 7 werd ik alweer verwacht op stage voor het carnavalsfeest. Alle kinderen hadden enorm hun best gedaan op een zelfgemaakte outfit en zagen er stuk voor stuk geweldig uit! Ik heb heerlijk met hen gedanst en het was fijn om ze even zonder alle strakke regels en uniformen te zien genieten. Op het feest kwam Raphael, 1 van mijn leerlingen uit de derde klas ook nog aanzetten met een roos voor me. Echt zo ontzettend lief! Het was een onwijs gezellige avond. Ik nam, nog helemaal vol van het feest, de taxi terug naar huis. En ineens...ja hoor, daar was mn slaap! Na 40 uur non stop wakker geweest te zijn vond mijn lichaam het eindelijk tijd om te gaan slapen en dat heb ik dan ook heerlijk gedaan.
Vanmorgen, zondagochtend half 8, ging mijn wekker. Ja echt, om half 8. Wat een tijd voor een zondag. Maar niet voor niets, want het was tijd voor mijn einduitvoering met de derde en vierde klas tijdens de dienst in de Sint-Petrus-en-Pauluskathedraal, oftewel de houten Kathedraal van Paramaribo. Om half 9 was ik op stage en hebben de kinderen en ik nog een generale gehouden waarna we tegen tienen richting de Kathedraal liepen. Ik voorop met alle kinderen in een rij achter me aan. Wat een ervaring zeg! We liepen door het middenpad van de Kathedraal richting het podium om daar vervolgens tussen de onderdelen van de mis door onze liedjes te zingen voor een volle Kathedraal. Wat een ervaring zeg, om dit te mogen dirigeren. Echt ongelooflijk! En het ging goed, ik heb veel complimenten gehad van mijn stagebegeleider en gewoon random mensen uit de kerk. Wat een heerlijk gevoel! Ben echt supertrots op mijn leerlingen.
De rest van mijn zondag ga ik lekker werken aan school en rustig aan doen. Nagenieten van het feit dat ik gewoon heb staan dirigeren in de houten Kathedraal van Paramaribo :D en me even beseffen dat dit alweer mijn laatste zondag is op Mozartstraat 118 en dat ik nog maar zes dagen stage in het vooruitzicht heb!