Laatste reisverslag

Dit is alweer mijn laatste reisverslag. Met prachtige filmmuziek in mijn oren is het even heerlijk om terug te denken aan deze tijd en de afgelopen 2 weken nog eens na te lopen.
Maandag 16 februari begon ik aan mijn laatste stageweek. De kinderen en ik hadden net ons optreden achter de rug dus het was ontspannen beginnen. Er zat even geen druk meer op en de kinderen waren enthousiast over de nieuwe muziek. Ik heb weer heerlijk met ze gewerkt met in mijn achterhoofd dat ik nog maar een paar dagen op de Koorschool te gaan had. Ze begonnen zich ook te realiseren dat ik er niet meer zo lang zou zijn en dat merkte ik erg in het lichamelijke contact dat ze met me zochten. Even knuffelen na de les, mijn hand pakken in de gang of gewoon even op schoot kruipen, ze hadden geen zin in het afscheid en ik net zo min. Maar daarom had ik me voorgenomen des te meer van de resterende tijd daar te genieten en dat is zeker gelukt.
’s Middags ben ik met vriendinnen de stad in geweest om een extra oorbel te laten schieten. Ja, alweer mijn zesde, maar ik moest gewoon een aandenken aan Suriname hebben en ik ben er onwijs blij mee. Het kost hier 3 keer niks om iets te laten schieten dus ja ☺.
’s Avonds ben ik met Roos en Oot gaan eten bij Sarinah’s, heerlijk Indisch eten. We hadden veel te veel besteld en onze buiken Surinaams rond gegeten. Heerlijk gepraat over vanalles en nogwat, was echt een hele fijne avond. Ik moest ook nog echt even goed genieten van dat we elkaar nog zagen, want Oot zou de week erop naar Curacao vertrekken, ik donderdag naar een Guesthouse in Paramaribo aangezien Bjorn dan deze kant op kwam en Roos zou blijven in het studentenhuis.
Woensdagavond was mijn laatste avond op de Mozartstraat. We hebben supergezellig gegeten met het hele huis, was echt leuk om iedereen bij elkaar te hebben. We hebben veel gelachen en gepraat en er werd nog op me getoost dat iedereen het jammer vond dat ik zou vertrekken uit het huis, ontzettend lief vond ik dat! ’s Avonds rond een uur of 2 vertrokken we naar Club Touche aangezien donderdag een vrije dag was ivm Chinees Nieuwjaar. Met z’n tienen opgepropt in de taxi van Dikke Bryan, party cd aan en gaan met die banaan. Ongelooflijk lekker gedanst, goed bier gedronken en rond zessen weer in bed. Donderdagochtend was ik gek genoeg weer om 10 uur wakker, uitslapen in een studentenhuis is nou eenmaal best lastig. Ik heb rustig de tijd genomen om mijn spullen in te pakken en alles op te ruimen en schoon te maken. Wel even gek hoor, ik voelde me zo thuis op de Mozartstraat. Maar, aan alles komt een einde en in de meeste gevallen is dat dan ook weer een nieuw begin, zoals nu. En ik hou wel van nieuwe dingen ☺
’s Middags mijn spullen naar het Guesthouse gebracht, nog even gechilld op de Mozartstraat en toen met Bryan richting het vliegveld om Bjorn op te halen. Toen hij de aankomsthal in kwam lopen zag hij me niet direct maar ik vloog op hem af en heb hem heel veel geknuffeld, zo heerlijk om weer samen te zijn. Een periode ver weg van elkaar zijn kan best, als we maar weer samen komen. En dat hebben we gedaan. Lekker met de taxi richting Paramaribo en heerlijk bijpraten. Bij het Guesthouse hebben we nog lekker een Parbo gedronken en maar vroeg gaan slapen want we waren toch best wel brak. Vrijdag mijn een na laatste stagedag gehad, prachtige cadeautjes gekregen van leerlingen alvast als voorbereiding op mijn afscheid, ’s middags heb ik Bjorn mijn favoriete plekjes in Paramaribo gezien, zoals de Waterkant waar we heerlijk een Djogo (literfles Parbo/Surinaams bier) hebben gedronken, ’s avonds uit eten geweest met Bjorn en later nog naar de Mozartstraat geweest om hem aan iedereen voor te stellen, was heel gezellig!
Zaterdag was het erg slecht weer en moesten we dus even wachten tot we Paramaribo in konden gaan. Lekker even rondgefietst en toen richting Mozartstraat om samen met Roos en Oot het huisfeest van die avond voor te bereiden. Om 5 uur startte het feest met een ballonrace, hints/3 fasen spel, een quiz met weetjes over Suriname, muziek, uitspraken van huisgenoten en nog veel meer, een talentenshow en dancebattle en veel drankjes. ’s Avonds zijn we naar Zsa Zsa Su geweest, heerlijk gedanst met z’n allen. M’n laatste keer Zsa Zsa Su…ongelooflijk.
Zondag met Bjorn heerlijk uitgebrakt op White Beach, een soort van aangelegd wit strand met palmbomen en alles erop en eraan. Was heerlijk bijkomen samen. ’s Avonds lekker uit eten geweest en niet al te laat naar bed aangezien maandag mijn laatste stagedag zou zijn.
Maandag heb ik nog heerlijk lesgegeven aan de kinderen. Ik heb met elke klas een driestemmig Afrikaans liedje ingestudeerd en het resultaat was…verbluffend. Hoe snel die kinderen een nieuw liedje in een vreemde taal en vreemde maatsoort oppakken is echt geweldig. We hebben heerlijk gezongen, de sfeer was uitstekend en aan het eind van elke les maakten we een groepsfoto en kreeg ik van elke leerling een dikke knuffel. Prachtig om te merken dat leerlingen weglopen om terug te gaan naar hun eigen klas en ineens terug komen rennen om me toch nog even een extra knuffel te geven. Echt geweldig!
Daarna heb ik mijn laatste theorieles gegeven aan de derde klas. Dit is de klas waarmee ik het meeste heb gewerkt deze twee maanden en waarmee ik dus ook het meeste een band heb opgebouwd. Op de helft van de les zei de vaste theoriedocente dat de leerlingen tijd kregen om liedjes en gedichtjes voor te dragen voor mijn afscheid. Elk kind deed mee en verzon liedjes die hij of zij voor me wilde zingen. Wat een eer zeg, prachtig! Ik heb het meeste op film staan en daar ben ik erg blij mee want dit is echt een mooie herinnering. En ja, toen moest ik toch echt afscheid nemen. Bigi brassa van elke leerling en dikke tranen bij de derde klas….pfoe! Lastig om te zien maar wel mooi dat ze me zo gaan missen, echt waar. Daarna nog afscheid genomen van de docenten en het schoolhoofd, waarvan ik een prachtig cadeau en te horen kreeg dat ze zo blij waren dat ik hun stagiare was geweest. Super om te horen. En toen was het echt voorbij.
Maandagmiddag heb ik een heel interessant gesprek gehad met de vrouw die zo ontzetten belangrijk is geweest voor het Surinaamse muziekonderwijs, Mavis Noordwijk. Een geweldige vrouw met kennis van zaken, een bak aan ervaring en een heel goed hart. Ik vond het een eer dat ze me het een en ander wilde vertellen over het ontstaan van het muziekonderwijs hier.
’s Avonds even lekker cocktails gedronken bij ’t Vat en daarna sushi gaan eten met het huis, ontzettend lekker!
En toen begonnen dinsdag de trips samen met Bjorn!
Dinsdag zijn we wezen vissen vlak bij de zee, op de Suriname rivier. De visser die mee was, was een ontzettend wijze en interessante Hindoestaan die het Boeddhisme beoefende. Zijn visie op leven, dood, religie en de mensheid was zo…interessant en mooi, ik zou uren naar hem kunnen luisteren. Maar ondertussen moest er ook gevist worden. Ik heb 2 meervallen gevangen, echt supertof! Had gehoopt een piranha te vangen maar dat werd hem helaas niet.
Woensdag vertrokken we voor 2 dagen naar Brownsberg. Eerst stopten we bij Berg en Dal, een avonturenpark waar je met de kabelbaan doorheen kon gaan. Echt supergaaf om met zo’n kabelbaan over het water te gaan. De laatste baan mochten we ‘als aapjes doen’ en ben ik ondersteboven ervanaf gegaan. Supergaaf, wat een ervaring! Zo hoog, ondersteboven en dan zo’n snelheid, echt vet.
Daarna kwamen we bij het Stuwmeer. Prachtige omgeving waar we heerlijk even konden zwemmen, chillen en wat eten. Daarna gingen we verder naar Brownsberg waar we ons installeerden in de herberg. ’s Avonds zijn we een jungle wandeling gaan doen waarbij we een Kaaiman tegenkwamen in een regenplas. Verder jammer genoeg niet echt veel dieren gezien, maar in het donker door de jungle stappen is al een hele ervaring opzich.
Donderdag hebben we heel ver door de jungle gelopen. Was supervet! Het laatste stuk gingen we omhoog en dat was echt een zware lichamelijke beproeving, die ik lachend heb doorstaan, gewoon omdat ik het zo leuk vond en me even realiseerde hoe tof het is om jong en sterk te zijn en zoiets gewoon te kunnen doen. Daarna was het alweer tijd om richting Paramaribo te gaan, waar we ’s avonds nog even lekker aan de Waterkant hebben gegeten en gechilld. Afscheid genomen van huisgenootje Nouk, wel weer even raar zeg!
Vrijdag zijn we op jeepsafari geweest. We moesten een aardig eind rijden want we gingen rond het vliegveld de savanne op. Bjorn mocht rijden, ik naast hem en de 2 gidsen achterin. En gezellig dat het was! Bjorn reed echt supergoed, vond het echt heel knap maar was stiekem wel een beetje jaloers, had op dat moment echt graag mijn rijbewijs willen hebben zodat ik ook had kunnen rijden. Maar…ineens zei de gids: ‘Nou Anouk, is het nu tijd voor jou om te rijden?’. Nou, daar zeg ik geen nee tegen. Mijn eerste meters auto rijden op de savanne en in de jungle, hoe vet is dat. Ik had nog nooit in een schakelauto gereden en dan gelijk op zo’n lastige ondergrond als een savanne of jungle, best een uitdaging. Maar echt supervet en het ging goed! Ik heb de motor maar 2x af laten slaan ☺ ik kan gewoon zeggen dat mijn eerste rijervaring in Suriname was, hoe vet is dat!
Aan het eind van de middag waren we weer in Paramaribo en zijn we gelijk ons bed in gedoken. Jemig, wat is dat vermoeiend, 4 dagen achter elkaar op trip. Lekker een paar uurtjes geslapen en toen rond tienen richting de poolparty op het dak van het Wyndham Garden Hotel in Paramaribo. Geweldig feest zo op mijn laatste Surinaamse avond. Iedereen was er, de muziek was geweldig, er was volop eten en drank en de sfeer zat er goed in, echt perfect. Ik heb genoten van iedere minuut en vond het heerlijk iedereen nog even te zien. Had onwijs graag nog mee gaan stappen maar…mijn hoofdpijn liet dat niet toe. Rond 2 uur stond ik te tollen op mijn benen, duizelig van de hoofdpijn en was het toch echt een beter idee om naar huis te gaan. Van heel veel mensen voor een lange tijd of voor altijd afscheid moeten nemen, best even raar! Maar de avond was zo goed dat het allemaal oké was. Met de taxi naar huis en snel het bed in want het was alweer 3 uur.
Zaterdagochtend de laatste spulletjes ingepakt en uitgecheckt in het Guesthouse. Ik moest snel naar de tuin van het Royal Torarica Hotel waar ik mijn eindbeoordelingsgesprek zou hebben van stage met Albert, mijn stagebegeleider. Het was een prachtige locatie en ik heb bij dezen besloten later heel rijk te worden, gewoon om daar 1 keer op vakantie te kunnen. Met Albert heb ik een ontzettend goed gesprek gehad, over muziek, dans, kinderen en hun ontwikkeling, regels en orde, schoolleiding, visie, toekomstdromen en nog veel meer. Heerlijk om zo te kunnen praten met iemand die dezelfde passie heeft. Mijn beoordeling kwam erop neer dat ik het heel goed heb gedaan, ontwikkelbaar en flexibel ben, een goede leider, muzikaal en een goede omgang met de kinderen heb. Ik heb dan ook de hoogst mogelijke beoordeling gekregen voor deze afstudeerstage en daar ben ik ongelooflijk blij mee. Echt, niet te beschrijven hoe heerlijk! Het is zo belangrijk om zo’n periode goed af te sluiten en dit was echt de kers op de taart.
Toen ben ik snel met Bjorn en alle bagage richting de Mozartstraat gegaan waar we nog even lekker hebben gegeten en gezwommen en toen was het echt tijd om te vertrekken. Dikke Bryan kwam Ingrid, Bjorn en mij ophalen met de taxi. Afscheid nemen van mijn huisgenoten was heel gezellig maar toch best even gek. En tja, dan rijd je ineens de stad uit waarvan je zoveel bent gaan houden, zoveel heb meegemaakt en echt twee maanden hebt gewoond. Heel raar! Aan zoveel plekken heb ik herinneringen en…ik hoop gewoon echt dat ik ooit nog eens terug kan komen.
De vlucht naar huis was heel relaxed. Met een diepe zucht en gemengde gevoelens keek ik uit het raampje van het vliegtuig terwijl mijn geliefde Suriname onder me steeds kleiner werd. We hadden een nachtvlucht maar slapen lukte niet dus ik heb lekker films gekeken en muziek geluisterd. De tijd vloog en voor ik het wist kwam Nederland in zicht. Er werd buiten omgeroepen dat het op de grond tien graden was en ik kreeg het al koud bij het idee! Eenmaal door de douane heen zag ik mijn ouders, zusje en schoonouders die stonden te wachten met een groot spandoek voor mij. Heerlijk om ze weer te zien! Na een uitgebreide brunch bij mijn ouders met z’n allen ging ik toch echt naar mijn eigen huisje, samen met Bjorn. En na het doen van de grootste was die ik ooit heb gedaan is mijn Surinaamse avontuur toch echt voorbij. Een ervaring waarvan ik veel geleerd heb, onwijs genoten en ….. ik wil nu alweer terug maar het Nederlandse leven roept ☺