Apiapaati

En toen was het tijd voor mijn eerste trip naar het binnenland! Vrijdagochtend om zes uur opgestaan. Laatste spulletjes ingepakt en toen met de taxi naar het kantoor van de touroperator. Kennis gemaakt met de rest van de meiden en 1 jongen, lekker ontbeten (wat ik thuis al had gedaan maar een tweede ontbijtje kan er altijd in). Toen met alle spullen, 14 studenten en wat begeleiders de bus in en een heel stuk gaan rijden. Eerst Paramaribo uit, richting het zuiden. Dan kom je door district Wanica en zak je steeds verder naar het zuiden. Onderweg even gestopt en onder een boom gaan staan om geen zon op je hoofd te hebben. Binnen een minuut zei de touroperator Fred dat we maar snel daar wegmoesten, want in de boom zaten rupsen zo groot als je duim, met haren waarmee ze in je huid prikken en daarmee brandplekken veroorzaken. Ik had deze al een keer meegemaakt in Italië dus was best blij dat hij ons even waarschuwde :)
Onderweg ook weer zoiets lekker Surinaams. Kom je met de bus langs een politiepost waar controles uitgevoerd moeten worden, zijn ze gewoon te lui om uit hun stoel te komen en mochten we doorrijden. Typisch.
Toen reden we door het district Brokopondo. Hier ligt Brownsberg waar ik graag nog eens heen wil. De natuur is hier overweldigend, dicht begroeide bossen, veel palmbomen en gras maar bijvoorbeeld bloemen zie je hier niet echt. De huisjes hier zijn oud, klein en vervallen en de armoede is snijdend om te zien. Na Brokopondo kwam het district Spalwini, het grootste van de 10 districten van Suriname. Nog steeds reden we over dezelfde lange weg waar we net buiten Paramaribo al op waren gegaan.
Om 11.15 aangekomen in Atjoni. Hier hield de weg op en gingen we verder per boot over de Suriname rivier.
1 boot vol met spullen en de andere boot met 14 meiden, 1 jongen, 1 vader, 3 gidsen en een bootman. Heerlijk gevaren over de Suriname rivier, was een lange tocht van 4 uur maar de tijd ging best snel. Onderweg even gestopt op een eilandje om even de benen te strekken. Toen net iedereen uit het water was maakten de gidsen ineens een rare sprong en begonnen met een mes in het water te hakken. Wat bleek nou, zwom et een pijlstaart rog langs de boot. Vlak bij de gidsen! Dat is wel even gek hoor, je realiseert je weer dat je hier zoveel gekke dingen kunt tegenkomen in de natuur. Ook dingen waarvan ik me in eerste instantie vast niet realiseer dat ze gevaarlijk kunnen zijn. Gelukkig hebben we oplettende en verstandige gidsen :)
Ik heb wel een nieuw record voor mezelf gezet. Normaal verbrand ik binnen een uurtje als ik in de zon zit, maar nu pas na 3,5 uur. Enorm veel gesmeerd maar helaas valt er voor mij nooit aan te ontkomen. Laatste stukje met een vest over m'n schouders en een vuilniszak over m'n benen in de boot gezeten. Ach, je moet wat overhebben voor een leuk weekend :)
Eenmaal in Apiapaatie keek ik mijn ogen uit. Het is een klein eilandje, van Fred en zijn familie. Zij zijn ook de enigen die er wonen. We verdeelden ons over 3 hutjes. Ilse en ik sliepen bij elkaar. Er passen net twee bedden naast elkaar met een klamboe eroverheen. Zo apart om hier te slapen maar ook zo gaaf! Daarna zijn we met zwemvesten om rond het eiland gaan zwemmen, of eigenlijk lekker met de stroming mee drijven. Was heerlijk verkoelend na zo'n dag. Er schijnen 'vegetarische' piranha's te zwemmen maar niet gezien. Toen zijn Ilse en ik even gaan vissen en daarna was het alweer etenstijd. Na het eten even bomen gaan bekijken. In de bomen hier zitten namelijk slangen en vogelspinnen. Tja, dat heb je hier natuurlijk ook! Daarna moesten we even weer op gang komen. Er gingen een paar mensen slapen maar wij zijn lekker gaan dansen op een mix van Europese en Surinaamse hits. Er werd een kampvuur gemaakt en het dansen verplaatste zich daarheen. Lekker drankjes drinken, dansen en genieten van de natuur. Heerlijk. En de Surinaamse mannen kunnen dansen zeg! Voelde me echt een stijve hark naast hen maar heb onwijze lol gehad. Tegen half 2 richting mn hut. Even gecheckt of er niks raars rond krioelde en...Ja hoor. Kleine vogelspin op een halve meter afstand van mijn bed. Moest toch een klein beetje moed verzamelen om deze buiten te zetten, maar gewoon gedaan. Weer een nieuwe ervaring :) en toen lekker slapen want na 5 uur zou de wekker weer gaan voor een hele actieve dag!
Zaterdagochtend alweer vroeg wakker. Even ijskoud gedoucht met op een meter afstand een vogelspin en toen in de hangmat gelegen en gewoon even liggen staren naar de Suriname rivier. Ik hou van de rust en de ruimte hier. Het uitzicht is echt magisch 's ochtends. Toen werden steeds meer mensen wakker en zijn we lekker gaan ontbijten. Toen spullen pakken en dat ging even lastig aangezien er boven onze deur nog een vogelspin zat. We hebben hem maar Kees genoemd.
Met de boot gaan varen langs het medisch centrum en aangelegd bij een inheems dorp. Om het dorp in te lopen moet je over een bospad dat zich ineens even opsplitst in 3 paadjes. Links voor de vrouwen die zich in hun menstruatie periode bevinden, midden voor 'reine' vrouwen en rechts voor mannen...tja.
Vanaf toen is het gaan regenen en niet meer droog geworden die dag. Nat tot op het bot! En bikkelen in die jungle! Vond t echt geweldig, de regen heeft weinig verpest gelukkig :)
Toen kwamen we bij een dorpje waar de moeder van de touroperator Fred woont met de rest van haar zoontjes. De meesten waren gewoon op het land aan het schoffelen, in de stromende regen en een paar kinderen waren tijden aan het spelen met gewoon dingen die ze in de natuur vinden. Prachtig! Ik vroeg me sowieso al af wat de Nederlandse kinderen allemaal met een Ipad moeten, maar nu ik dit heb gezien..
Het regende nog steeds en we moesten echt nog een heel stuk trekken door het oerwoud. De grond waar je liep was onvoorspelbaar en je moest constant over dingen heen en onder dingen door. Op een gegeven moment liep ik achter Fred en we liepen heel snel, e rest kwam wat achter te liggen. Ik raakte gewoon in trance doordat je alleen maar bezig bent met 'waar zet ik mijn voeten neer'. De regen die klettert op je en je kijkt om je heen, maar verder...niks denken of praten, gewoon lopen. Ik zou het alle overspannen mensen aanraden want jemig wat wordt je daar zen van!
Toen kwamen we weer in een dorpje en konden we ons even omkleden. Toen voeren we met andere bootjes naar watervallen waar we dik hebben gechilld en gezwommen.
Ik ging op zo'n band achter de boot hangen en op een gegeven moment ging dat zo lekker dat ik erop heb gestaan. Nou dan vlieg je echt over de Surinamerivier en voel je je echt koning!
Daarna voeren we terug naar Apiapaatie. Alles was ondertussen zeiknat en door de wind werd het ineens koud. Echt goed koud, brrr! Eenmaal op Apiapaatie heb ik mezelf en mn spullen gewassen in de rivier, dat is me ook een leuke ervaring zeg! Voelt echt grappig ^^
Daarna zijn we met z'n allen gaan weerwolven. Wat een heerlijk spel is dat, hebben we veel gespeeld daar. 's Avonds lekker eten en daarna de grote hut waar je met z'n allen eet en chillt leeggehaald want...er moest gefeest worden! Eerst kregen we een show van Fred die jongleerde met brandende fakkels en koorddanste in een lendendoek...Hi-la-risch! Daarna had ik echt zo'n zin om te dansen door de heerlijke muziek die opstond, maar iedereen was zo'n beetje aan het zitten. Dus, ik rondjes rennen om iedereen de dansvloer op te krijgen en uiteindelijk hebben we met z'n allen tot een uur of 4 staan dansen :) heerlijk. Ik voelde me zo vrij en gelukkig! En ik heb een paar random, spontane danslessen gehad ergens in een cafe en op de trip dus het dansen ging me gewoon goed af ^^ superchill.
Kwart voor 8 weer op. Ontbijten, tas pakken en naar de boot. Met de boot naar een dorpje gevaren en vanaf daar door een aantal dorpjes gelopen. Je ziet dan echt even het leven van de mensen daar. Kinderen rennen naakt rond en spelen met alles wat los en vast zit. Mannen zie je nauwelijks, vrouwen lopen alleen met het onderlichaam bedekt rond, vaak met grote manden vol spullen of eten. Sommigen zitten ook gewoon tijden rustig voor hun huisje. De huisjes zijn gebouwd van planken, palmbladeren en een dak van...echt geen idee. De mensen daar geloven dat ze de geesten goedgezind moeten houden, dus is er in elk dorpje een soort van offer altaar, waar de mensen zoete en sterke drank offeren.
Toen zijn we verder gevaren. Na een tijdje kwamen we op 1 van de mooiste plekken die ik ooit heb gezien. Allemaal kleine watervallen en stroomversnellingen en locale mensen die heel rustig spullen staan te wassen in het water. Prachtig. Toen stapten we over op 2 kleine boten en voeren we naar grotere stroomversnellingen. We waren op weg naar rotsen waarvandaan we konden zwemmen etc. Onze boot voer verkeerd dus moesten we met rugtas op en zwemvest aan door de stroomversnellingen lopen. Best spannend. Lekker gezwommen maar wel dik verbrand. Toen voeren we over de rivier en raakte Fred ineens in gesprek met een passerende boot. Wat bleek, zij hadden een aapje en hij heeft die gewoon op de rivier overgekookt! Supergaaf!
Toen we eenmaal terug op Apiapaati waren ging de zon onder. Dit was echt, echt de mooiste zonsondergang die ik ooit heb gezien, kreeg er echt kippevel van. Heb er gelukkig prachtige foto's van. Na het eten zijn we met de boot kaaimannen gaan spotten en toen verder gevaren naar een dorpje. Hier was een feest aan de gang, een feest voor een overledene. Die was 2 weken dood en dan vieren ze hier het leven met veel drank, eten, dans en muziek in plaats van...tja zoals wij het in NL doen. Ik heb bij mezelf gemerkt dat ik me tot nu toe heel makkelijk aan alle nieuwe dingen aanpas hier in het verre Su, maar dit vond ik wel even lastig zeg. Pfoe. Stond met trillende knieën toe te kijken hoe iedereen aan het feesten was...ik vind het idee echt prachtig, dat je viert dat iemand geleefd heeft maar...ik kon er gewoon niet helemaal bij. Het was wel onwijs bijzonder om mee te maken, ongelooflijk.
Nou, toen gingen we terug en surprise surprise, weer lekker dansen rond het kampvuur, echt heerlijk. Uiteindelijk pas rond half 5 in bed.
De volgende dag heerlijk uitgebrakt en gechilld in de boot en de bus terug. Was een lange dag maar supergezellig. Deze trip was het helemaal! Ik heb echt levenservaringen opgedaan waar ik mijn hele leven blij op kan terugkijken. Hoe mooi is dat?